پژوهش حاضر¹ با هدف تعیین رابطه ناگویی هیجانی و تعهد سازمانی با فرسودگی شغلی دبیران آموزش و پرورش شهر کرمانشاه انجام شده است. جامعه آماری پژوهش همۀ دبیران زن آموزش و پرورش شهر کرمانشاه بوده که از میان آنها به روش نمونه­ گیری خوشه ای نمونه ای به حجم 300 نفر انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ­ها از پرسشنامه­ های ناگویی هیجانی تورنتو، تعهد سازمانی آلن و مایر و فرسودگی شغلی ماسلاچ استفاده شده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و داده ­ها با روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان می­ دهد که میان مؤلفه­ های ناگویی هیجانی و فرسودگی شغلی رابطه مثبت وجود دارد، یعنی با افزایش ناگویی هیجانی، فرسودگی شغلی افزایش می­ یابد و با کاهش ناگویی هیجانی، فرسودگی شغلی کاهش می­یابد. میان تعهد سازمانی و خرده مقیاسهای آن با فرسودگی شغلی رابطه منفی وجود دارد، یعنی با افزایش تعهد سازمانی، فرسودگی شغلی کاهش می­ یابد و با کاهش تعهد سازمانی، فرسودگی شغلی افزایش می­ یابد و ناگویی هیجانی و تعهد سازمانی توان پیش­بینی فرسودگی شغلی را دارند. براساس نتایج پژوهش ناگویی هیجانی و تعهد سازمانی از عوامل پیش بینی کننده فرسودگی شغلی هستند، بنابراین توصیه می­شود در پیشگیری و کاهـش فرسودگی شغلی، این عوامـل به دقت مـورد توجه قرار گیرند. همچنـین می­توان با تدابیر مناسب به سلامت محیط شغلی و کاهش فرسودگی شغلی دبیران کمک کرد.