این پژوهش با هدف مقایسه انگیزش پیشرفت ورزشی دانش‌آموزان دختر موفق و ناموفق شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی درون- مدرسه‌ای انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود که به روش پیمایشی انجام شد‌. جامعۀ آماری شامل دو گروه از دانش‌آموزان دختر دارای مقام ورزشی و دانش آموزان دختر فاقد مقام ورزشی شرکت کننده در المپیاد ورزشی درون- مدرسه‌ای استان قزوین بوده و نمونه آماری مشابه جامعه آماری از دو گروه تشکیل شده است. حجم نمونه گروه دانش آموزان دارای مقام، 40 نفر و حجم نمونه گروه دانش آموزان بدون مقام نیز 40 نفر بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعیین شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انگیزش پیشرفت ورزشی گیل و دیتر(1988) که بهرام و همکاران(1381) اعتبار سنجی کرده اند،  با سه مؤلفۀ رقابت‌جویی، پیروزی‌گرایی و هدف‌گرایی گردآوری شده است. نتایج نشان داد که میان دانش آموزان موفق و ناموفق، تفاوتی معنا‌دار در زمینۀ انگیزش پیشرفت ورزشی و رقابت­‌جویی وجود دارد. همچنین نتایج، تفاوت معنا‌داری را در مؤلفه‌های پیروزی‌گرایی و هدف‌گرایی نشان نداد. محققان توصیه می‌کنند که معلمان تربیت‌بدنی در صورت آشنایی با عوامل و مؤلفه‌های مربوط به انگیزش پیشرفت ورزشی (رقابت‌جویی، پیروزی‌گرایی و هدف‌گرایی) می‌توانند دانش‌آموزان را در رقابتهای المپیاد درون- مدرسه‌ای در جایگاه موفق قرار دهند. به این ترتیب شرایط لازم برای نشاط، تحرک و رونق بخشیدن بیشتر به فعالیتهای ورزشی فراهم می­شود.