هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثربخشی آموزش هوش اخلاقی و هوش معنوی بر حل ­تعارض با والدین، در میان دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر باغ‌­ملک بوده است. طرح پژوهش از نوع آزمایشی پیش‌­آزمون، پس­‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را همۀ دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر باغ­‌ملک در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می‌­دادند. از میان آنها 450 نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند، سپس مقیاس حل­‌تعارض با والدین اشتراوس (CTS)، روی آنها اجرا شد و از میان آنها 90 نفر که تعارض بالایی با والدین داشتند، به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. هر کدام از گروههای آزمایش (گروه­ هوش اخلاقی، گروه هوش معنوی) در هشت جلسه آموزشی شرکت کردند و گروه­ کنترل مداخله­ای­ دریافت نکردند. در پایان، پس­‌آزمون (CTS) روی گروههای آزمایش و کنترل انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌­ها، از تحلیل کوواریانس چند متغیره و یک متغیره استفاده شد. یافته­‌ها نشان دادند که اختلاف نمره‌­های دو گروه آزمایش که مداخله دریافت کردند نسبت به گروه کنترل در حل­ تعارض استدلالی، کلامی و فیزیکی در سطح (0/01>P)، معنا‌دار است، یعنی مداخله هوش اخلاقی و معنوی بر شیوه‌های حل ­تعارض دانش‌آموزان با والدین اثربخش بود، اما اختلاف میانگین نمره‌­های دو گروه آزمایشی با یکدیگر در حل تعارض استدلالی، کلامی و فیزیکی در سطح (0/05