در این پژوهش تلاش شده که با روش "مرور نظام‌مند" عوامل، ملاکها و نشانگرهای تدریس مبتنی بر نظریه سازنده‌گرایی اجتماعی شناسایی شوند. برای انجام دادن این پژوهش، پایگاههای داده‌های اریک، ساینس‌دایرکت، الزویر، اس‌آی‌دی، نورمگز و مگیران جستجو شدند. نتایج حاصل از مرور منظم پیشینه پژوهشی به استخراج 5 عامل کلی، 11 ملاک و 91 نشانگر انجامید. برای اعتباربخشی الگو از نظرات خبر‌گان عرصه آموزش و خود‌بازبینی پژوهشگر بهره‌گیری شد. بر اساس عوامل استخراج شده چارچوب پیشنهادی در قالب مدلی ترسیم شد. مؤلفه‌های اصلی این مدل عبارت‌اند از: معلم به منزلۀ تسهیلگر، دانش‌آموز خود‌تنظیم، محیطی ایمن، انعطاف‌پذیر و باز و اصلاح و پیشرفت جامعه که تدریس مبتنی بر سازنده‌گرایی اجتماعی بر اساس آنها شکل می‌گیرد. یافته‌ها نشان دادند که تأکید روش تدریس سازنده‌گرایی این است که ساخت دانش به عهده دانش‌آموزان باشد و معلم در نقش راهنما و تسهیلگر یادگیری انجام وظیفه کند. به‌کارگیری این روش، دانش‌آموزان را به یادگیرندگانی مسئولیت‌پذیر، خبره و مادام‌العمر تبدیل می‌سازد و در عملکرد دانش‌آموزان تأثیری قابل‌توجه دارد.
