تربیت زیباییشناسی محمل مناسبی برای اثربخشی، کارآمدی و خود شکوفایی است، ازاینرو نظامهای آموزشی پیشرو، برای دستیابی به اهداف موردنظر خود، توجهی ویژه به آن نمودهاند. این پژوهش با هدف ارائه چارچوب مفهومی برای تربیت زیباییشناسی در نظام تربیتمعلم انجامشده است. در این مطالعه از روش پژوهش آمیخته (کیفی - کمی) استفاده شد و با بهرهگیری از روش نمونهگیری هدفمند (گلوله برفی)، 13 نفر از صاحبنظران حوزه علوم تربیتی، هنر و زیباییشناسی انتخاب شدند و با آنها مصاحبه نیمهساختاریافته تا رسیدن به اشباع نظری انجام گرفت. دادههای کیفی گردآوریشده با روش تحلیل مضامین و استقرایی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. فرایند اعتباربخشی دادهها، با روش دلفی و اجرای آزمون t به انجام رسیده است. دادهها پس از مقولهبندی و تنظیم، در قالب یک چارچوب مفهومی با 14 مضمون اصلی، 7 مضمون سازماندهنده و مضمون فراگیر «تربیت زیباییشناسی فراگیر در تربیتمعلم» ارائه شدهاند. مؤلفههای اساسی این چارچوب عبارتاند از: رویکرد، اهداف، منطق و مبانی، اصول درونی، اصول بیرونی، محتوای نظری، فعالیتها، روشهای مبتنی بر زیباییشناسی، روشهای عمومی، منابع، رسانه، نگرش و ارزشیابی. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بر اساس تأیید صاحبنظران از مضامین شناساییشده، چارچوب پیشنهادی از ظرفیتی مناسب برای تربیت زیباییشناسی در تربیتمعلم برخوردار است و برای تربیت معلمان خلاق و اثربخش، باید چارچوب نظری تربیت زیباییشناسی، روح حاکم بر همۀ سطوح برنامهدرسی رسمی و غیررسمی در نظام تربیتمعلم قرار گیرد و همه عناصر دخیل در تربیتمعلم نسبت به اهمیت، کارکرد و پیامدهای آن آگاه باشند. همچنین شایستگی معطوف به تربیت زیباییشناسی بهمثابه یک شایستگی بنیادی در کنار سایر شایستگیها مورد توجه قرار گیرد.