هدف اصلی این مقاله، تبیین رویکردهای موجود درباره مفهوم تربیت معنوی کودکان و نقد آنها با تأکید بر آموزههای اسلامی است.در بخش نخست، تاریخچه تربیت معنوی کودکان به اختصار ارائه میشود؛سپس با طرح سه جهانبینی عمده دربارۀ نوع رابطه میان دین و معنویت، به تبیین تربیت معنوی کودکان با تأکید بر آراء اندیشمندان مذکور پرداخته میشود. جهانبینیهای مذکور عبارت اند از: جهانبینی دینی، جهانبینی فارغ از دین و جهانبینی غیردینی (سکولار). با توجه به یافتههای تحقیق میتوان گفت در جهانبینی دینی، معنویت بر ارتباط شخصی با حقیقت و تبعیت از آن و تربیت معنوی کودکان، بر هدایت دانشآموز به سوی کسب دانش شخصی، پویا، آمیخته با عشق و خلاقیت تأکید میکند؛ در رویکرد فارغ از دین، معنویت یک سازه رشد شخصی و ناظر به نوعی سبک تفکر و مفروضاتی است که افراد برای توجیه رفتارشان دارند و تربیت معنوی کودکان، پرورش رویکردی شناختی نسبت به معانی فرهنگی را در کانون توجه قرار میدهد.در جهانبینی غیردینی، معنویت ناظر به درک احساسات زیباشناختی و ساخت معنا در ارتباط کودک با خود و محیط و تربیت معنوی نیز به فرآیند پرورش هویت از طریق معناسازی و روایتسازی کودک است.در بخش دوم مقاله، جهانبینیهای فوق با تأکید بر آموزههای اسلامی نقد میشوند. برخی از مهمترین نقدهای وارد بر این جهانبینیها عبارت اند از: وجود ابهام در حقیقت، خطر پیروی از افراد به جای حقیقت، محدود ساختن تربیت معنوی به پرورش یک بعد و تغافل از سایر ابعاد، سطحینگری درباره دین و... در پایان نیز کلیاتی درباره الگوی پیشنهادی خود با عنوان الگوی اسلامی تربیت معنوی کودکان مطرح میشود. روش انجام این تحقیق،سنتزپژوهی و کاوشگری فلسفی انتقادی است.
Kiyaani M, Mehrmohammadi M, Saadeghzaadeh Ghamsari A, Nozari M. Critical Review of the Current Approaches to Spiritual Education for Children with an Emphasis on Islamic Teachings. QJOE 2016; 32 (2) :9-30 URL: http://qjoe.ir/article-1-140-fa.html
کیانی معصومه، مهرمحمدی محمود، صادقزاده علیرضا، نوذری محمود. تبیین رویکردهای موجود درباره تربیت معنوی کودکان و نقد آنها با تأکید بر آموزههای اسلامی. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1395; 32 (2) :9-30