پژوهش حاضر با هدف شناسایی آسیبهای سیستم مدیریت منابع انسانی در نظام آموزشی آموزش و پرورش و ارائه پیشنهادهایی برای بهبود آن انجام شده است. این پژوهش، ماهیتاً کمی، از نظر هدف توصیفی و از نظر گردآوری دادهها، پیمایشی است. جامعه آماری متشکل از معلمان و مدیران مدارس دولتی استان تهران بوده و نمونه آماری به روش نمونهگیری احتمالی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شده است. در این پژوهش شناسایی آسیبهای این نظام بر اساس مدل میر، در چهار حوزه جذب و تأمین، آموزش و بهسازی، نگهداری و بهکارگیری منابع انسانی صورت گرفته است. به این منظور، مصاحبههای اکتشافی با خبرگان آموزش و پرورش انجام و با توجه به مبانی نظری مرتبط، سؤالات پرسشنامه پژوهش تنظیم شد. برای تحلیل دادهها، نرمافزارهای LISREL و SPSS و روش تحلیل عاملی تأییدی و آزمون t تک نمونهای بهکار گرفته شده است. یافتهها حاکی از آن است که مهمترین آسیبها از نظر معلمان و مدیران، در حوزه نگهداری در مؤلفههای حقوق و مزایا و ایمنی، در حوزه آموزش و بهسازی، مؤلفه ارزیابی عملکرد و در حوزه کاربرد، مؤلفه انگیزش است. از میان این آسیبها میتوان به نامناسب بودن شاخصهای رتبهبندی و ارزیابی عملکرد، حقوق و مزایای پایین نسبت به سایر دستگاههای اجرایی کشور، فقدان حمایتهای قانونی مانند بیمه مسئولیت مدنی و قضایی برای معلمان و نبود نظام کارراهه شغلی اشاره کرد.
Salimi E, Mirsepasi, Ph.D. N, Daneshfard, Ph.D. K. A Pathology of the Human Resources Management System in the Ministry of Education and Ways to Improve the System (A Quantitative Study). QJOE 2022; 38 (3) :67-84 URL: http://qjoe.ir/article-1-1319-fa.html
سلیمی الهه، میرسپاسی ناصر، دانش فرد کرم اله. شناسایی آسیبهای سیستم مدیریت منابع انسانی در نظام آموزشی آموزش و پرورش و ارائه راهکارهایی به منظور بهبود نظام (پژوهش کمی). فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1401; 38 (3) :67-84