اندازه‌گیری فقر چندبعدی از موضوعات نسبتاً جدید در حوزه اندازه‌گیری فقر است و رویکرد الکایر و فوستر به این مقوله به شاخصهایی منتهی می‌شود که امکان تفکیک نقش بُعد آموزش در فقر چندبعدی را مهیا می‌سازد. در این مقاله پس از اندازه‌گیری فقر چندبعدی با به کارگیری ابعاد مورد استفاده در شاخص فقر چندبعدی جهانی برای دو سال 1384 و 1394، سهم بعد آموزش و شاخصهای زیر مجموعه آن مشتمل بر وضعیت تحصیلی سرپرست خانوار و تحصیل کودکان در فقر چندبعدی محاسبه شده است. همچنین، ملهم از رویکرد الکایر و فوستر به اندازه‌گیری فقر، فقر آموزشی و فقر آموزشی شدید برای کشور و استانها محاسبه شده است. بر اساس نتایج سهم بعد آموزش در فقر چندبعدی بالاتر از هر بعد دیگر بوده و نزدیک به 50 درصد از بار فقر چندبعدی به عهده بعد آموزش است. نرخ فقر آموزشی در مناطق شهری و روستایی کشور در سال 1394 به ترتیب 42 و 66 درصد و نرخ فقر آموزشی شدید در مناطق شهری و روستایی در همین سال 3 و 0/9 درصد بوده که در مقایسه با سال 1384 کاهش یافته است. در سال 1394 استان کردستان بیشترین فقر آموزشی در مناطق شهری، استان قم بیشترین فقر آموزشی در مناطق روستایی و استان سیستان و بلوچستان بالاترین فقر آموزشی شدید را در مناطق شهری و روستایی داشته‌اند.
Aboonoori, Ph.D. E, Saalem, Ph.D. A, Arab Yaarmohammadi J. A Multidimensional Approach to Measuring Poverty and the Assessment of Educational Poverty in Iran. QJOE 2018; 34 (2) :73-92 URL: http://qjoe.ir/article-1-1058-fa.html
ابونوری اسمعیل، سالم علی اصغر، عرب یارمحمدی جواد. ارزیابی فقر آموزشی ایران در چارچوب یک رویکرد چندبعدی به اندازه‌گیری فقر. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1397; 34 (2) :73-92
