هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودافشایی بر کسب دانش دانشجویان با تأکید بر نقش حضور اجتماعی و رابطه رضایت‌بخش استاد- دانشجو در میان دانشجو- معلمان با ارائه الگویی پیشنهادی بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و بر حسب روش توصیفی است که با به‌کارگیری پرسشنامه بومی‌سازی شده و با روش پیمایشی، داده‌های مورد نیاز گردآوری شدند. در این پژوهش از پرسشنامه ای با چهار مؤلفه خودافشایی، رابطه رضایت‌بخش استاد- دانشجو، حضور اجتماعی و دانش کسب شده استفاده شده است. پایایی این ابزار با روش همسانی درونی و ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. همچنین، از طریق روش تحلیل عاملی تأییدی، روایی ابزار تأیید شد. جامعه آماری این پژوهش شامل همۀ دانشجویان گروههای آموزش زبان، آموزش ادبیات فارسی، آموزش ریاضی، آموزش ابتدایی و پیش دبستان دانشگاه فرهنگیان شهر کرمان در سال تحصیلی 1400- 1399 بود که تعداد آنها 2300 دانشجو در دو دانشکده پردیس خواجه نصیرالدین طوسی و پردیس شهید باهنر کرمان بود. داده‌های مورد نیاز برای انجام دادن پژوهش با به‌کارگیری روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان از میان 330 نفر از این دانشجو- معلمان به دست آمدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست آمده از روش الگویابی معادلات ساختاری و با کمک نرم‌افزار SmartPLS انجام شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که خودافشایی بر رابطه رضایت‌بخش استاد- دانشجو و همچنین حضور اجتماعی دانشجو- معلمان تأثیر مثبت و معنادار دارد. حضور اجتماعی دانشجو- معلمان نیز بر ایجاد رابطه رضایت‌بخش استاد- دانشجو تأثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین کسب دانش دانشجو- معلمان با رابطه رضایت‌بخش استاد- دانشجو تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
Moosaa Ali S, Soltaaninejaad N. The Effect of Teachers’ Self-Disclosure on Student-Teachers’ Knowledge Acquisition within the Virtual Space with the Emphasis on the Role of Social Presence and Satisfying Relationship between Teachers and Student-Teachers. QJOE 2024; 40 (1) :169-184 URL: http://qjoe.ir/article-1-2141-fa.html
موسی علی ساحل، سلطانی نژاد نیما. اثر خودافشایی استادان بر کسب دانش دانشجو- معلمان در فضای آموزش الکترونیک؛ نقش حضور اجتماعی و رابطه رضایت بخش استاد- دانشجومعلم. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1403; 40 (1) :169-184
