پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خوش­‌بینی و سرزندگی در رفتار نوآورانه معلمان با میانجیگری انعطاف­‌پذیری انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی از نوع‌ همبستگی و جامعه آماری شامل معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 1500 نفر بود که با استفاده از نمونه­‌گیری طبقه­‌ای(بر مبنای جنسیت و میزان برخورداری) و بر اساس جدول مورگان تعداد 306 نفر به­‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیر خوش‌­بینی و انعطاف­‌پذیری از پرسشنامه‌ لوتانز (2007)، رفتار نوآورانه از پرسشنامه کانتر (1988) و سرزندگی از پرسشنامه شایروم (2004) استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامه‌ها را متخصصان تأیید کرده‌­اند. در این پژوهش ضریب پایایی پرسشنامه‌­ها با به‌­کارگیری ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خوش‌­بینی و انعطاف­‌پذیری 0/80، رفتار نوآورانه 0/88 و برای سرزندگی 0/72 برآورد شده است. تجزیه و تحلیل داده­‌ها در سطح توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و سطح استنباطی (همبستگی پیرسون، رگرسیون و مدل الگویابی معادلات ساختاری) انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن بود که خوش‌­بینی با میزان بتای 0/42، سرزندگی 0/61 و انعطاف‌­پذیری 0/50 پیش‌­بینی­‌کننده رفتار نوآورانه و خوش­‌بینی با بتای 0/39 و سرزندگی با بتای 0/42 پیش‌بینی­‌کننده انعطاف­پذیری است. یافته‌­ها نشان دادند که انعطاف‌­پذیری نقش میانجی را ایفا می­‌کند.