در عصر حاضر جلوگیری از بی‌­تفاوتی سازمانی و شیوع آن در میان کارکنان موضوعی مهم برای مدیران سازمانهاست.  به همین سبب پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ میان رهبری موثق و بی‌­تفاوتی سازمانی با نقش میانجی­ توانمندسازی روانشناختی در میان معلمان دورۀ ابتدایی شهر کرمانشاه انجام شده است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعۀ آماری آن همۀ معلمان دورۀ ابتدایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی97-1396 (5076 نفر) بودند. نمونۀ آماری 361 نفر بود که با فرمول کوکران و   به­‌روش طبقه‌­ای با حجم متناسب انتخاب شده است. برای گردآوری داده­‌ها از ابزار  پرسشنامه استفاده شده است. برای بررسی رهبری موثق از پرسشنامۀ والمبوا، آوولیو،گاردنر، ورنزینگ و پیترسون(2008)، برای بررسی بی‌­تفاوتی سازمانی از پرسشنامۀ دانایی­‌فرد، حسن­زاده و سالاریه (1389) و برای بررسی توانمندسازی روانشناختی نیز از پرسشنامۀ توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا(1995) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­­‌ها، روش مدل­یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی smartpls2 به کار رفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که میان رهبری موثق و بی­‌تفاوتی سازمانی(0/208- =β) رابطه وجود دارد. میان رهبری موثق و توانمندسازی روانشناختی(0/598=β) رابطه وجود دارد. میان توانمندسازی روانشناختی و بی­‌تفاوتی سازمانی (0/726- =β) رابطه وجود دارد. همچنین میان رهبری موثق و بی­‌تفاوتی سازمانی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی (0/641- =β)رابطه وجود دارد. در این رابطه، وقتی­‌که توانمندسازی روانشناختی به مثابه متغیر میانجی وارد معادله می‌­شود، دارای قدرت بیشتری است. به‌­عبارت دیگر، می‌­توان گفت که رهبری موثق با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی سبب کاهش بی‌­تفاوتی سازمانی در میان معلمان می­‌شود.