در دهه­ اخیر، متخصصان به بررسی اثربخشی مشاوره گروهی راه‌حل- محور در بهبود متغیرهای مختلف مانند خودکارآمدی، سازگاری اجتماعی و انگیزش تحصیلی در حوزه مدرسه پرداخته‌اند. بسیاری از این مداخلات تغییراتی معنادار را نسبت به گروه کنترل گزارش کرده‌اند. بااین‌حال، میزان تأثیر دقیق آنها مشخص نیست. ازاین‌رو، در پژوهش حاضر به گرد‌آوری و یکپارچه‌سازی نتایج حاصل از این مداخلات و محاسبه میزان اثر آنها با به‌­کارگیری الگوی پژوهشی فراتحلیل پرداخته شده است. به این منظور 24 پژوهش اجرا شده در فاصله سالهای 96-1386 در مدارس دوره متوسطه دوم که از لحاظ روش‌شناسی مورد قبول بوده اند، انتخاب شده و روی آنها فراتحلیل انجام گرفته است. ابزار این پژوهش، نمون‌­برگ فرا تحلیل بود. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان اثربخشی مشاوره گروهی بر مبنای نظریه راه‌حل- محور 0/8=   است که با توجه به جدول کوهن، بالا ارزیابی می‌شود؛ یعنی شرکت‌کنندگان در جلسات مشاوره گروهی راه‌حل- محور (گروه آزمایش) 47% بهبود یافته اند، در حالی­‌که در گروه کنترل تغییری حاصل نشده است. همچنین اندازه اثر مشاوره گروهی راه‌حل- محور برای مشکلات فردی، میان- فردی و تحصیلی دانش آموزان به ترتیب 0/23، 0/57 و 1/57 محاسبه شده که معادل بهبودی 16/7، 36/6 و 57/5 درصدی نسبت به گروه کنترل است. این یافته‌ها نشان داد که مشاوره گروهی راه‌حل- محور در بهبود مشکلات نوجوانان، به ویژه مشکلات تحصیلی آنان از اثربخشی بالایی برخوردار است. بنابراین پیشنهاد می‌شود این نظریه در برنامه‌های آموزشی مشاوران مدارس برای حل مسائل روان‌شناختی و بهبود روابط میان-فردی، به­ویژه مسائل تحصیلی دانش آموزان مورداستفاده قرار گیرد.