رویکرد سنتی «شکاف میان هوشبهر و پیشرفت تحصیلی» در شناسایی مشکلات یادگیری، به دلیل پیامدهای منفی روان­‌شناختی، با انتقادهای فراوانی روبه­‌رو شده است. در واکنش به این چالش، بسیاری از نظامهای آموزشی به‌­بهره‌گیری از الگوی «پاسخ به مداخله» روی آورده‌اند که بر مداخله زودهنگام، تشخیص پیش‌دستانه و طراحی برنامه‌های آموزشی هدفمند تأکید دارد. این رویکرد با استفاده از داده‌های شناختی دوران پیش‌دبستان، امکان پیش‌بینی مشکلات یادگیری را فراهم می‌سازد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف شناسایی مؤلفه‌های شناختی پیش‌بینی‌کننده مشکلات یادگیری در دوره پیش‌دبستان انجام شده است. روش این پژوهش سنتزپژوهی یا فراترکیب کیفی بود که در سه مرحله تعیین سؤال پژوهش، شناسایی و نقد نظام‌مند مطالعات و تحلیل عمیق یافته‌ها انجام شده است. پس از جستجوی گسترده در پایگاههای علمی و غربالگری 48 پژوهش منتشرشده بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲، تعداد ۱۳ مطالعه مرتبط انتخاب و با روش تحلیل مضمون بررسی شدند. نتایج تحلیلها به استخراج شش مؤلفه کلیدی شامل پردازش دیداری، پردازش شنیداری، آگاهی واج‌شناختی، حافظه فعال دیداری-فضایی، کارکردهای اجرایی و مهارتهای حرکتی ظریف منجر شد که در پیش‌بینی و پیشگیری از مشکلات یادگیری نقشی اساسی دارند. بهره‌گیری از این مؤلفه‌ها در طراحی برنامه‌های غربالگری، آموزشی و توان‌بخشی در دوره پیش از دبستان می‌تواند از بروز یا تشدید اختلالات یادگیری در دوران دبستان جلوگیری کند. این یافته‌ها بر اهمیت شناسایی زودهنگام، مداخله هدفمند و اصلاح رویکردهای تشخیصی موجود در حوزه اختلال یادگیری تأکید دارند و می‌توانند مبنایی برای تدوین سیاستهای آموزشی و حمایتی پیشگیرانه و مؤثر در دوره پیش‌دبستان باشند.