هدف از پژوهش حاضر ارزشیابی برنامه درسی قرآن دوره اول ابتدایی در سطح برنامه کسب‌­شده (اهداف مهارتی شامل روخوانی و روان‌خوانی قرآن) است که با سنجش میزان تحقق‌­پذیری اهداف برنامه، اثربخشی آن در پایه­‌های اول، دوم و سوم ابتدایی تعیین می‌شود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان کل کشور است که با توجه به وسعت جامعه آماری، نمونه‌گیری به‌ صورت خوشه‌ای هدفمند انجام شد و 738 دانش‌آموز از چهار استان تهران (مرکز و برخوردار)، خراسان رضوی (نیمه‌­برخوردار)، هرمزگان (کم‌برخوردار) و آذربایجان­ غربی (از مناطق دوزبانه) انتخاب شدند. ابزار پژوهش آزمون عملکردی روخوانی (بخش‌خوانی) و روان‌خوانی بود که روایی محتوایی آن طی چند مرحله با استفاده از کارشناسان آموزش قرآن و اجرای پایلوت در گروه نمونه مورد توجه قرار گرفت و اعتبار آنها تأیید شد. یافته‌ها نشان دادند که میانگین بخش‌خوانی کلمات در پایه اول 11/87، پایه دوم 12/62 و در پایه سوم 15/03 است.‌ این نتیجه نشان می‌دهد که برنامه درسی قرآن در هدف بخش‌خوانی کلمات قرآنی در پایان دوره اول ابتدایی موفقیت نسبی داشته است، اما هدف روان‌خوانی نتایج خوبی ندارد و میانگین روان­خوانی در پایه اول 3/06، پایه دوم 5/15 و در پایه سوم 9/96 است. به بیان دیگر این برنامه نتوانسته است تا پایان دوره اول ابتدایی دانش‌آموزان را به مهارت روان‌خوانی برساند. اگر در دوره اول ابتدایی بخش‌خوانی را روشی برای رساندن دانش‌آموز به روان‌خوانی بدانیم و انتظار برود در پایان دوره این هدف محقق شود، با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که برنامه درسی قرآن در کسب مهارت روان‌خوانی در دوره اول ابتدایی موفق نبوده است.