تاریخ و تمدن ایران اسلامی، مفاخر علمی ایرانی، تقویمهای نجومی، آثار باستانی، ابزارآلات و صنایع دستی به جا مانده از پیشینیان همگی گواهی بر شایستگی و توانایی ایرانیان هم در عرصه علمی و هم در عرصه فرهنگی هستند؛ هرچند که در برههای از تاریخ جلوۀ واقعی خود را در جوامع غربی از دست داده اند اما هنوز میتوان با افتخار آنها را جزء آثار تاریخی و باستانی ایرانی دانست. هدف از این مقاله، ارائه مفاهیم برنامه درسی در چارچوب ریاضیات قومی و معرفی کاربردهای ریاضیات با آثار به جا مانده از گذشتگان است. این امر میتواند بر جذابیت ریاضیات بیفزاید و همراه با آن سبب ایجاد علاقه در دانشآموزان شود به گونهای که هم دانشآموزان را با مفاهیم حوزه ریاضی که بیشتر ریاضیات محض است آشنا کند و هم کاربردهای ریاضیات و بعد عملی کاربرد ریاضی را گسترش دهد. بنابراین پژوهشگر براساس چارچوب نظری ریاضیات قومی و با بهرهگیری از قومنگاری، دادهها را تجزیه و تحلیل کرده است. نتایج حاصله، نشان میدهد که هر چند گذشتگان ما تحصیلات آکادمیک و رسمی نداشتند اما کاربرد ریاضی در فعالیتهای روزانه آنها قابل توجه و در نوع خود بینظیر بوده است. از همین رو، آموزش و حتی معرفی این فعالیتها، علاوه بر ایجاد علاقه و انگیزش در دانشآموزان، میتواند بر فرآیند یاددهی-یادگیری آنها تاثیری بسزا داشته باشد و تربیت شهروندی و ارزش بخشیدن به هویت ملی را توسعه ببخشد. همچنین ریاضیات قومی با ایجاد زیر ساختهای ریاضی در مدرسه میتواند به ارتقای سطح ریاضیات ما در جهان بینجامد.
Moraadalizaadeh A, Rafiepoor A. Ethnomathematics: An Ethnographic Study of Kermani Carpet Weavers. QJOE 2017; 33 (3) :35-54 URL: http://qjoe.ir/article-1-576-fa.html
مرادعلیزاده افسانه، رفیعپور ابوالفضل. ریاضیات قومی: مطالعۀ قومنگاری فرشبافان کرمانی. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1396; 33 (3) :35-54