پژوهش حاضر از منظر هدف توسعهای و کاربردی است و برای ارائه مدل جامع سرمایه فکری با رویکرد یادگیری سازمانی در نظامهای آموزشی انجام شده است. پژوهش از نظر ماهیت و روش گردآوری دادهها، توصیفی-پیمایشی و استراتژی تحقیق ترکیبی (کیفی و کمی) است. جامعه مورد مطالعه، خبرگان دانشگاهی و حرفهای آموزش و پرورش بودند و نمونهگیری به شکل هدفمند (گلوله برفی) انجام و در مجموع 25 نفر انتخاب شدند. پس از تعریف موضوع و انجام دادن مطالعات اکتشافی و کتابخانهای، ابعاد و مؤلفههای متغیرهای پژوهش با روش دلفی و تکمیل پرسشنامه محققساخته که به رأی و نظر خبرگان دانشگاهی و حرفهای آشنا با موضوع رسیده بود، گردآوری شد و براساس روشهای آماری کیفی با نرمافزار SPSS22 تحلیل و نهایتاً تناسب مدل به اجماع خبرگان رسید. در ادامه تحلیل عاملی تأییدی هر یک از متغیرهای پژوهش با نرمافزار PLS 3 به صورت جداگانه برای هر متغیر انجام شد تا تعیین شود که دادهها با یک ساختار عاملی معین هماهنگاند یا خیر. یافتههای پژوهش شامل توسعه مفهوم سرمایه فکری و یادگیری سازمانی، شناسایی و معرفی ابعاد مرتبط با سرمایه فکری(سرمایه انسانی، ساختاری، ارتباطی و نوآوری با بیست و یک مؤلفه) و شناسایی و معرفی ابعاد یادگیری سازمانی(فرایند یادگیری سازمانی، ویژگیهای یک سازمان یادگیرنده و سطوح یادگیرندگی سازمان با دوازده مؤلفه) است. از آنجایی که ساخت روایی مشترک متقاطع، میزان پایایی مرکب و میانگین واریانسهای استخراج شده در سطح قابل قبول بود، مدل مناسب تشخیص داده شد.
Shaahnazari A, Ghorbaani M, Naaseri N S. The Design of a Comprehensive Model for the Improvement of Intellectual Capital through Organizational Learning in Educational Systems. QJOE 2024; 39 (4) :27-50 URL: http://qjoe.ir/article-1-2488-fa.html
شاه نظری علی، قربانی محمود، ناصری نازیاسادات. مدل جامع سرمایه فکری با رویکرد یادگیری سازمانی در نظامهای آموزشی. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1402; 39 (4) :27-50