هدف از پژوهش حاضر، پیش‌­بینی روحیه پژوهش در دانش‌­آموزان دختر براساس تدریس تحول­‌آفرین و نقش میانجی تحول مثبت نوجوانی و هیجان کلاسی بوده است. برای این منظور 247 نفر از دانش‌­آموزان دختر پایه‌­های دهم و یازدهم مدارس غیرانتفاعی منطقه 4 شهر تهران به روش نمونه­‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند و پرسشنامه­‌های تدریس تحول­‌­آفرین بیچامپ و همکاران (2010)، روحیه پژوهش شیرزاد و همکاران (1395)، تحول مثبت نوجوانی گلدهوف و همکاران (2014) و هیجان کلاسی تیتسورث و همکاران (2010) را تکمیل کردند. تحلیل داده‌­ها با به­‌کارگیری نرم­‌افزار PLS نشان داد که تدریس تحول­‌آفرین دارای اثر مستقیم و مثبت بر روحیه پژوهش دانش­‌آموزان است. همچنین اثر غیرمستقیم  و مثبت تدریس تحول­‌آفرین تنها در زمینۀ مؤلفه مراقبت (از مؤلفه‌­های تحول مثبت نوجوانی) بر روحیه پژوهش معنادار است. از میان مؤلفه­‌های هیجان کلاسی نیز، فقط مؤلفه ظرفیت هیجانی، دارای نقش میانجی در رابطۀ تدریس تحول‌آفرین و روحیه پژوهش است. اثر غیرمستقیم تدریس تحول‌­آفرین بر روحیه پژوهش دانش‌­آموزان نیز به واسطه این مؤلفه مثبت است. نتایج این پژوهش، حاکی از اهمیت ادراک فراگیران از فضای آموزشی و هیجانی کلاس در تقویت روحیه پژوهش است.