هدف اصلی این پژوهش بررسی دیدگاه معلمان و دانش‌آموزان در زمینۀ طراحی آموزشی همدلانه است. رویکرد پژوهش، کیفی و روش آن پدیدارنگاری است. جامعه پژوهش معلمان و دانش‌آموزان شهر تهران بودند که برای انتخاب معلمان از روش نمونه‌گیری گلوله برفی و برای دانش‌آموزان از روش ترکیبی استفاده شده است. به منظور گردآوری داده‌ها از مصاحبه‌های نیمه‌ساختارمند استفاده شده و داده‌های به دست آمده با روشهای کدگذاری باز و مقوله‌بندی توصیفی و نیز برونداد استنتاجی در نرم‌افزار MAXQDA کدگذاری و تحلیل شده اند. یافته‌ها نشان می‌دهند که طراحی آموزشی همدلانه از دیدگاه معلمان، به دو شیوۀ کلیِ ایجابی و سلبی شکل می‌گیرد. طراحی همدلانۀ ایجابی شامل فراالگویی، مشارکتی، ذهنی و یادگیرنده- محور است. طراحی همدلانه سلبی، شامل طراحی غیرمنعطف، طراحی غیرضروری و طراحی هدف- محور است. دانش‌آموزان معتقدند در طراحی همدلانه نقش معلم باید از دانش‌آموز مجزا شود. دانش‌آموزان نقش معلم را در دو بعدِ اخلاق حرفهای و مهارتهای حرفهای می‌بینند. مهارت حرفهای معلم شامل برنامه‌ریزی، روش تدریس، مدیریت، روزآمد بودن اطلاعات و سواد علمی بالا، درس‌پژوهی و سوابق کاری است. بعد اخلاق حرفهای نیز شامل مؤلفه‌هایی مانند خودشناسی، انعطاف‌پذیری، قانون‌پذیری، وجدان کاری، حسن رفتار و انگیزۀ شغلی است. نقش دانش‌آموزان نیز در یک آموزش مؤثر شامل همکاری، یادگیری و درک، انگیزش، عملکرد مناسب، قانون‌مداری، انضباط و تلاش است. در پایان به منظور طراحی آموزشی مبتنی بر همدلی، چارچوبی جدید برای طراحی همدلانۀ چهارلایه‌ای با ابعاد مربوطه ارائه شده است.
Moosaviyaan S, Talaa’ee, Ph.D. E, Fardaanesh, Ph.D. H, Bakhtiyaari, Ph.D. A. A Framework for Compassion-Based Teaching. QJOE 2019; 35 (3) :9-34 URL: http://qjoe.ir/article-1-1951-fa.html
موسویان سمانه سادات، طلایی ابراهیم، فردانش هاشم، بختیاری ابوالفضل. تدوین چارچوبی به منظور ارائۀ آموزش مبتنی بر همدلی در کلاس درس. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1398; 35 (3) :9-34
