دانشگاه فرهنگیان: صد سال تربیت رسمی معلم در ایران، آری! تداوم دارالمعلمین مرکزی، خیر!
|
دکتر زهرا گویا، دکتر سهیلا غلام آزاد |
|
|
چکیده: (1379 مشاهده) |
بررسی اسناد تاریخ آموزش و پرورش در ایران نشان میدهد که تربیت معلمان در ایران، سابقهای طولانی دارد. با وجود این، از زمان شروع تربیت معلم به طور رسمی و تأسیس دارالمعلمین مرکزی در ایران، صد سال میگذرد. با تغییرهای متعددی که در ساختار وزارت معارف ایجاد شد، دارالمعلمین نیز بهتدریج از نظر ساختاری دچار تغییر و تحولهای بسیار شد و به حسب نیاز و شرایط ویژه سیاسی- اجتماعی، اشکال مختلفی به خود گرفت. بررسیهای تاریخی حاکی از آن است که این تحولات بیش از آنکه نشاندهندۀ انسجام و تداوم باشد، نمایانگر گسست و گاهی سردرگمی است. از سویی هم در ابتدای دهه 1390، مراکز مسئول آموزش معلمان، در نهادی به نام «دانشگاه فرهنگیان» تجمیع شدند. این اتفاق، صرفنظر از چرایی و چگونگی آن، تصوری نادقیق ایجاد نمود مبنی بر اینکه این دانشگاه ادامه دهندۀ کار دانشگاه تربیت معلم، دانشسرایعالی، دانشگاه تهران و دارالمعلمین عالی و مرکزی است. در صورتی که مطالعه اسناد موجود در ایران، بهویژه اسناد موجود در مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، نشان میدهد که بخش اول این گزاره که «تربیت معلم به طور رسمی، در ایران صد ساله شد» دقیق است و بخش دوم که «دانشگاه فرهنگیان، تداوم بدون گسستِ این صد سال است»، دقیق نیست و اصرار بر آن، سبب ایجاد شبهه و کجروی میشود. همچنین، این مقاله به دنبال ارزیابی عملکرد نهادهای تربیتمعلم در صد سال گذشته و قضاوت در مورد بهتر یا بدتر بودن آنها نسبت به یکدیگر نیست، بلکه تلاش دارد با نمایاندن مشابهتها و تفاوتها امکان درسآموزی از سیر تاریخی این نهادها را فراهم نموده تا در رفع ابهامات، پرهیز از تکرار اشتباهها و شناخت موفقیتها مؤثر باشد.
|
|
واژههای کلیدی: تربیت معلم، دارالمعلمین، دانشگاه تربیت معلم، دانشگاه فرهنگیان، مطالعه اسنادی |
|
متن کامل [PDF 516 kb]
(481 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/2/3 | پذیرش: 1398/4/30 | انتشار: 1398/6/27
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|