پژوهش حاضر در پی ارائه برنامه‌ها و وظایفی است که دولت را برای توانمندسازی معلمان یاری رساند. از آنجا که بی‌تفاوتی معلمان در مدارس سبب بی‌علاقگی آنان می­شود و با توجه به اینکه بهره‌وری مدارس ارتباط مستقیم با توانمندی معلمان دارد، بنابراین معلمان به­ مثابه رکن اصلی آموزش و پرورش، نیازمند توجه بیشتر هستند. توجه به معلمان با افزایش حقوق و ایجاد برنامه‌های رفاهی برنامه‌ای است موقت و مشارکت پایدار معلمان را موجب نخواهد شد. بنابراین ضمن بهره ­گیری حداکثری از توانمندی معلمان لازم است برای بهبود وضعیت شغلی، سرنوشت آنان را به ­دست خودشان بسپاریم. این مقاله برای افزایش کارایی و کارآمدی مدارس و کاهش تصدی‌گری وزارتخانه آموزش و پرورش در نظر دارد که تأثیر مؤلفه‌های مشارکت بخش خصوصی- دولتی را بر برنامه‌ها و وظایف کاربردی دولت نشان دهد. نمونه بررسی شده 432 نفر از مدیران مقطع ابتدایی مناطق نوزدهگانه تهران بوده است. میزان تأثیر مؤلفه‌های مشارکت بخش خصوصی- دولتی بر برنامه‌ها و وظایف کاربردی دولت، با بهره­ گیری از روش معادلات ساختاری، 42% به ­دست آمده است. برنامه‌های کاربردی دولت برای افزایش توانمندی معلمان عبارت اند از: واگذاری مدارس با حفظ مالکیت دولتی به معلمان(بخش خصوصی)، حق انتخاب والدین(حواله آموزشی)، رقابت آموزشی، رتبه­ بندی مدارس، خود-گردانی مدارس، مکانیزم عرضه و تقاضای آموزشی(دسترسی دانش‌آموزان با درآمد پایین)، دستمزد مبتنی بر شایستگی معلمان.