هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان پیوند با مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی با نقش واسطهای کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز بوده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی- همبستگی و از نوع تحلیل مسیر انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانشآموزان دختر دوره متوسطه اول شهر سنندج در سال تحصیلی 98-1397 بود که از میان آنها 368 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش، دانشآموزان مقیاسهای پیوند با مدرسه اسپرینگر و همکاران (2009)، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) و ادراک کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز موری و زوواک (2011) را تکمیل کردند. دادههای حاصل از پرسشنامهها با بهکارگیری آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و به کمک نرمافزار آماری Amos22 تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان دادند که پیوند با مدرسه با خودکارآمدی تحصیلی دارای رابطه مستقیم است. همچنین کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز در رابطه میان پیوند با مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی نقش واسطهای دارد. بنابراین، آموزش مهارتهای ارتباطی به معلمان و بهبود کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز میتواند دانشآموز را به مدرسه علاقهمند کند و باور وی را نسبت به موفقیت در یادگیری افزایش دهد.