پژوهش حاضر با هدف اولویت­‌بندی راهکارهای توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش­‌آموزی با استفاده از روشهای کیفی دلفی و غربالگری فازی و روش کمی مدل‌­سازی تفسیری- ساختاری انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده­‌ها توصیفی از نوع پیمایشی است. برای انجام دادن پژوهش ابتدا با روش کیفی دلفی 23 راهکار توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش­‌آموزی از طریق تحلیل محتوای ادبیات موجود و 15 مصاحبۀ انجام­‌شده با خبرگان استخراج شد و با به­‌کارگیری روش غربالگری فازی 22 راهکار مورد تأیید خبرگان استخراج شد. پس از آن با روش کمی مدل­‌سازی تفسیری- ساختاری روابط میان راهکارهای توسعه مشارکت تعیین و به­‌صورت یکپارچه تحلیل شده است. در نهایت به‌­منظور خوشه‌­بندی راهکارها از روش  MICMAC استفاده شده و نتایج نشان داده است که سه راهکار «فراهم کردن زیرساختهای قانونی مشارکت در سه سطح کلان، سازمانی و محلی»، «تعریف و تفهیم مشارکت در سطح کلان به‌­منظور ایجاد شرایط تسهیل­‌کننده، تشویقی و حمایتی» و «ایجاد معاونت تربیت‌­بدنی در ساختار ادارات آموزش و پرورش» از تأثیرگذارترین راهکارهای توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش­‌آموزی به‌­شمار می­‌آیند. بنابراین توسعه مطلوب مشارکت فرابخشی در ورزش دانش‌­آموزی مستلزم فراهم کردن این سه دسته زیرساخت است که با درگیرشدن همه گروهها امکان­‌پذیر است.