یکی از مهم­ترین برنامه‌های وزارت آموزش و پرورش برنامه سنجش سلامت و آمادگی تحصیلی کودکان بدو ورود به دبستان است. فرض بر این است که برنامه سنجش ماهیتاً از ویژگیهای پویا و غیرقابل پیش‌بینی برخوردار است و نمی‌توان برنامه‌ریزی آن را بر اساس فرآیندی نظام­‌مند طراحی کرد. تأیید این فرض از نتایجی حاصل شده است که داده‌های برنامه سنجش طی سالهای 1392-1388 نشان می‌دهد. براساس این نتایج، داده‌ها در کل کشور از نظم برخوردار بوده و با اندازه‌های جهانی مطابقت دارند اما در مقایسه استانها با یکدیگر از نوعی بی‌نظمی برخوردارند. این شرایط بی‌نظمی در درون برنامه اگر به صورت مطلوب مدیریت نشود، سبب افزایش هزینه و کاهش اثربخشی خواهد شد. این مقاله با بهره­‌گیری از تئوری مدیریت آشوب در پی ارائه پیشنهاداتی برای برنامه سنجش کودکان است که علاوه بر افزایش کارایی و اثربخشی برنامه سنجش، به شغل معلم اول ابتدایی نیز مسئولیت تضامنی دهد. بنابراین ویژگیهای پویای برنامه سنجش با مؤلفه‌های مدیریت آشوب تطبیق داده شده است و براساس نتایج حاصل از عملکرد برنامه سنجش در کل کشور طی سالهای 1392-1388، توصیفی از مقایسه نتایج درونی استانها با نتایج کلی برنامه سنجش طی سالهای مذکور ارائه شده است. روش پژوهش براساس هدف، زمینه‌ای مبتنی بر کشف رابطۀ میان متغیرهای گوناگون و با توجه به نحوه گردآوری داده‌ها پیمایشی از نوع توصیفی است. جامعه آماری دربرگیرنده تمام کودکانی است که برای ثبت‌نام در مدارس طی سالهای 1392-1388 اقدام کرده‌اند. تفاوت میان بهترین و بدترین عملکرد استانها در ارجاع غلط مرحله غربالگری در بخشهای بینایی، شنوایی و آمادگی تحصیلی به ترتیب 5/27، 41و 8/40 درصد است. در پایان براساس نتایج، پیشنهاداتی برای بهبود مدیریت برنامه بر اساس مدیریت آشوب ارائه شده است.