هدف پژوهش حاضر، طراحی و ارزیابی الگویی ساختاری از متغیرهای اجتماعی و فردی مؤثر بر درگیری تحصیلی بود. به این منظور 511 دانش‌آموز سال سوم دبیرستانهای شهر همدان (256 پسر و 255 دختر) در سال تحصیلی96- 1395 به روش نمونه برداری خوشه‌ای چند مرحله­ای تصادفی انتخاب شدند. آنها به پرسشنامه­های حمایت اجتماعی ادراک‌شده (زیمت، دالم، زیمت و فارلی، 1988)، پروفایل سرمایه­‌های تحولی (بنیاد پژوهشی مینه‌­سوتا، 2005)، سرمایه روان‌شناختی (لوتانز، آوولیو، آوی و نورمن، 2007)، بهزیستی روان­‌شناختی (ریف، 1989) و درگیری تحصیلی سالملا- آرو و آپادایا (2012) پاسخ دادند. برای آزمودن الگوی پیشنهادی پژوهش، از روش الگویابی معادلات ساختاری، با تبعیت از رویکرد دومرحله‌ای اندرسون و گربینگ استفاده شد. الگوی پیشنهادی درگیری تحصیلی در جامعه پژوهش برازنده بود ( 1/87 = X²/DF=0/004 ،MSEA). تجزیه و تحلیل داده­‌ها نشان داد که اثر حمایت اجتماعی ادراک شده بر درگیری تحصیلی بیش از آنکه مستقیم باشد، غیرمستقیم است. بنابراین، سرمایه­­‌های تحولی، سرمایه روان­‌شناختی و بهزیستی روان­شناختی میانجیگرهای کامل و تقویت کننده میان حمایت اجتماعی ادراک شده و درگیری تحصیلی اند. در این میان، نقش میانجیگر بهزیستی روان‌­شناختی به عنوان متغیر سطح دوم، از طریق سرمایه‌­های تحولی و سرمایه روان­‌شناختی بر درگیری تحصیلی تأیید نشده است. درنهایت مقادیر مجذور همبستگیهای چندگانه(R²) برای توابع ساختاری نشان داد که این الگو 37 درصد از واریانس درگیری تحصیلی را تبیین می‌کند. نتیجه اینکه، با افزایش حمایتهای اجتماعی ادراک شده می‌­توان میزان سرمایه­‌های تحولی، سرمایه روان‌­شناختی و بهزیستی روان­‌شناختی دانش‌­آموزان را بهبود بخشید تا این عوامل در کنار یکدیگر شرایط ایجاد درگیری تحصیلی را برای آنان فراهم ­سازند.