روش آموزش فعالیت - محور گونه ای از رویکرد ارتباطی آموزش زبان است که در سطح دنیا مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش به بررسی و مقایسه آگاهی و دانش معلمان زبان انگلیسی ایرانی از اصول آموزش فعالیت - محور و رویکرد آنان نسبت به این روش و کاربردی بودن این روش در مدارس ایران قبل و بعد از تغییر برنامه درسی میپردازد. دادههای پژوهش در دو مرحله قبل از تغییر برنامهدرسی و بعد از آن از طریق پرسشنامه محققساخته اعتبارسازی شده گردآوری و با استفاده از آزمونهای تحلیلواریانس و مربعکای تحلیل شده اند. نتایج نشان میدهد که تنها قبل از تغییر برنامه درسی میان آگاهی و رویکرد معلمان زبان مدارس و مؤسسات آموزش زبان نسبت به آموزش فعالیت - محور و قابلیت اجرای آن تفاوت معنادار وجود داشته است. اما معلمان مدارس در هر دو مرحله پژوهش، کمبود زمان، کلاسهای شلوغ، ناهمگن بودن سطح زبانی دانشآموزان و ضعف بسندگی دانش زبانی معلمان و کتابهای درسی را از عوامل بازدارندۀ اجرای روش آموزش فعالیت- محور بیان کرده اند. نتایج آزمون مربع کای برای مقایسه دلایل عدم کاربرد روش آموزش فعالیت - محور قبل و بعد از تغییر برنامه درسی نشان میدهد کتاب درسی تنها عاملی است که تفاوتی معنادار را میان دو گروه نشان میدهد. بهعبارتدیگر، گرچه بعد از تغییر برنامهدرسی آگاهی معلمان از اصول آموزش فعالیت- محور افزایش یافته و کتاب درسی نیز برای اجرای این روش مناسبتر شده است، عوامل متعدد دیگری نیازمند توجه بیشترند.
Eghtesaadi Roodi, Ph.D. A R, Hosaynee R. The Role of Changing Curriculum in English Teachers’ Awareness and Approach to Task-Based Teaching and its Potential Use in Iranian Schools. QJOE 2021; 37 (2) :67-84 URL: http://qjoe.ir/article-1-3124-fa.html
اقتصادی رودی احمدرضا، حسینی راحله. نقش تغییر برنامه درسی درآگاهی و رویکرد معلمان زبان انگلیسی به روش آموزش فعالیت - محور و قابلیت اجرای آن در مدارس ایران. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت. 1400; 37 (2) :67-84