دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری ویژه، بر اثر خطاهای یادگیری همواره دچار علائم اضطراب می‌شوند و نسبت به دانش‌آموزان عادی، مشکلات هیجانی بیشتر و عزت‌نفس پایین‌تری از خود نشان می‌دهند. این امر اهمیت کشف مناسب‌ترین مداخلات روان‌شناختی در کاهش مشکلات هیجانی این دانش‌آموزان را برجسته می‌نماید. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخلات روان‌شناختی بر کاهش مشکلات هیجانی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری ویژه است. این پژوهش به روش فراتحلیل یا یکپارچه کردن نتایج پژوهشهای گوناگون، انجام گرفته است. به­‌عنوان حجم نمونه 25 پژوهش از میان 35 پژوهش که از لحاظ روش‌شناختی مورد قبول بودند، انتخاب شد و فراتحلیل انجام گرفت. ابزار پژوهش نمون­‌برگ فراتحلیل است. پژوهشهای مورد استفاده در این فراتحلیل، مبتنی بر 807 نمونه و 25 اندازه ‌اثرند. نتایج فراتحلیل نشان داد که میزان اندازه اثر مداخلات روان‌شناختی بر کاهش مشکلات هیجانی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری ویژه 1/122= d است (0/001 ≥p). این اندازه اثر طبق جدول کوهن دارای اثر بالایی است. یافته‌ها نشان دادند که پژوهش قاضی‌عسگر و همکاران (1388) تحت عنوان "تأثیر آموزش ایمن‌سازی در مقابل استرس بر میزان اضطراب و عملکرد ریاضی دانش‌آموزان دختر با ناتوانی یادگیری ریاضی"، بالاترین اندازه اثر(1/81) و پژوهش بیگدلی و همکاران(1396) با عنوان "اثربخشی آموزش حل مسئله ریاضی با روش بازی بر انگیزش درونی حل مسئله در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال‌ یادگیری ریاضی"، پایین‌ترین اندازه اثر(0/61) را دارد. نتایج حاکی از آن است که با توجه به اینکه مداخلات روان‌شناختی بر کاهش مشکلات هیجانی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری ویژه مؤثر بوده است، لذا پیشنهاد می‌شود از مداخلاتی که اندازه اثر بیشتری دارند، بهره گرفته شود.