پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش برنامه درسی کار و فناوری با تأکید بر رویکرد تفکر طراحی بر عادتهای ذهنی دانش‌آموزان انجام شده است. روش پژوهش شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانش‌آموزان دختر شهرستان بهارستان در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل داده‌اند. نمونه‌گیری به شیوه در دسترس به شکل گروههای طبیعی به تعداد 120 دانش‌آموز از 6 کلاس بوده است. دو کلاس پایه هفتم، دو کلاس پایه هشتم و دو کلاس پایه نهم در دو گروه آزمایش و کنترل هرکلاس 20 دانش‌آموز قرارگرفتند. داده‌ها از طریق پرسشنامه عادتهای ذهنی کاستا و کالیک (2000) گردآوری شده و پایایی آن با آلفای کرونباخ محاسبه و با درصد 0/85 مورد تأیید قرار گرفته است. دوره آموزش مبتنی بر تفکر طراحی 12 جلسۀ 35 دقیقه‌ای روی گروه آزمایش اجرا شده است. داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس بررسی شده است و یافته‌ها نشان می‌دهند که آموزش مبتنی بر تفکر طراحی بر افزایش عادتهای ذهنی مؤثر است. به طورکلی به‌کارگیری ظرفیت تفکر طراحی در آموزش کار و فناوری، می‌تواند در میان دانش‌آموزان زمینۀ مطلوبی را برای شکل‌گیری و تقویت توانایی ایجاد عادات ذهنی مثبت همانند حل مسئله و تفکر خلاق، تفکر انتقادی، فراشناخت، یادگیری مادام‌العمر، انعطاف‌پذیری در رفتار وتفکر، همدلی و درک متقابل فراهم کند.
