پژوهشحاضربا هدف تعیین میزان مناسب بودن خطوط کتاب فارسی اوّل دبستان(تحریری، نسخ و شبه نستعلیق) برای خواندن و نوشتن دانش‌آموزان این پایه، دستیابی به نتایج حضور این خطوط در کتاب و نیز تعیین میزان تطابق خط تحریری کتاب با اصول خوش‌نویسی انجام شده است. روش انجام این پژوهش، ارزشیابی، و جامعه آماری آن همه معلمان، سرگروههای آموزشی و دانش­آموزان پایه اوّل دبستان، متخصصان خوش‌نویسی و متخصصان آموزش زبان فارسی در کل کشور در سال تحصیلی91-1390بوده است. پنج استان تهران، خوزستان، زنجان، کرمانشاه و یزد به صورت نمونه‌گیری هدفمند، 720معلّم، 165 سرگروه‌ آموزشی و 840 دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و سه متخصص خوش‌نویسی و چهار متخصص آموزش زبان فارسی به روش نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه‌های پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه و آزمون پیشرفت تحصیلی املا و ابزار سنجش "خوانانویسی" استفاده شد. پایایی ابزار از طریق تعیین ضریب آلفای کرانباخبرآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های کمی از تکنیکهای آمار استنباطی و آزمونهای استنباطی Tگروههای مستقل، تحلیل واریانس و خی دو، و برای تجزیه و تحلیل داده‌های کیفی از روش هولستی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد استفاده همزمان از سه خط در پایه اوّل دبستان نامناسب بوده است، دانش‌آموزان را دچار دوگانگی و سردرگمی کرده و موجب ابداع و به‌کارگیری خطی میانه خطوط نسخ و تحریری از سوی آنان شده است. استفاده از خط تحریری برای پایه اوّل دشوار است. خط نسخ به دلیل سادگی آن، به تنهایی برای این پایه ترجیح دارد.