فرایند ساخت نمونه از سوی یادگیرنده رویکردی تلفیقی به منظور درک مهارتهای علمی، اجتماعی، معرفتشناختی و شناختی در آموزش علوم است. هدف این پژوهش طراحی و اجرای الگوی یادگیری مبتنی بر نمونهسازی در درس علوم است. در طراحی این الگو از اصول طراحی محیطهای یادگیری نمونهسازی و فناورانه و سایر اصولی بهره گرفته شده است که به منظور افزایش یادگیری مفهومی و کنشهای نمونهسازی در دانش آموزان مدنظر است. به همین منظور الگوی مورد نظر با بررسی پژوهشها و منابع موجود در زمینه یادگیری مبتنی بر نمونهسازی، بهویژه چگونگی آن در یادگیری مفاهیم و کنشهای نمونهسازی در درس علوم به شیوه طراحیپژوهی و با بهرهگیری از مشورت متخصصان تعلیم و تربیت و شماری از معلمان طراحی شده و مورد بازبینی قرار گرفته است تا امکان اجرای آن در کلاس فراهم شود. به منظور اجرای الگوی طراحی شده، روش شبه آزمایشی پیشآزمون - پس آزمون با گروه گواه به کار رفته است. نمونه پژوهش شامل 50 دانشآموز دختر پایه هشتم شهر تهران بوده و برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره بهرهگیری شده است. براساس یافتههای پژوهش، میزان یادگیری مفهومی دانش آموزانی که با الگوی طراحی آموزشی یادگیری مبتنی بر نمونهسازی آموزش دیدهاند، بیشتر از دانش آموزانی است که به شیوه متداول آموزش دریافت کردهاند. میزان یادگیری کنشهای نمونهسازی دانش آموزانی که با الگوی یادگیری مبتنی بر نمونهسازی آموزش دیده اند، بیشتر از دانش آموزانی است که با شیوه متداول آموزش دیدهاند.