پژوهش ­حاضر ­با هدف تعیین اثربخشی آموزش هوش معنوی بر مقابله ­با استرس ­و خود­شکوفایی دختران نوجوان انجام شده است. طرح پژوهش از نوع نیمه‌­آزمایشی با روش پیش‌­آزمون- پس­‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری شامل همۀ دانش‌­آموزان دختر پایه هشتم منطقه 12 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود­. 56 دانش آموز به روش خوشه‌­ای چندمرحله‌­ای به‌­عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه به‌­شکل تصادفی جایگزین شدند. بسته آموزش هوش معنوی بر اساس پروتکل آموزشی بوئل(2004) ارائه شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مقابله با استرس ­اندلر و پارکر(1990) و پرسشنامه شکوفایی سلیمانی و همکاران(۱۳۹۴) بود. برای تحلیل داده‌­ها از نرم افزار آماری SPSS، روشهای آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیری، تحلیل واریانس با اندازه‌­گیری مکرر) استفاده شد. مفروضه همگنی ماتریسهای واریانس­- ­کوواریانس با استفاده از آماره  Mباکس آزمون شد. تحلیل آماری داده­‌ها نشان داد که 9 جلسه مداخله آموزش هوش معنوی موجب افزایش معنادار در مقابله مسئله-­ مدار، هیجانهای مثبت، روابط، معنایابی و پیشرفت در پس‌­آزمون نسبت به پیش‌­آزمون در گروه آزمایش شد و در مقایسه با گروه کنترل موجب کاهش مقابله هیجان-­ مدار و مقابله اجتنابی شد. با توجه به آثار مثبت آموزش هوش معنوی، می‏توان از یافته‌­های این پژوهشها در تدوین محتوای برنامه­‌درسی آموزش مهارتهای زندگی با هدف پیشگیری از آسیبهای اجتماعی به­‌ویژه رفتارهای پرخطر در نوجوانان بهره جست.