این پژوهش، با هدف کمک به اصلاح الگوی مصرف رسانه ای دانش آموزان و ارائه یافته‌ها به وزارت آموزش و پرورش برای بهره‌گیری در فرایند بازتولید کتابهای درسی انجام شده است. روش پژوهش، کیفی بوده و گردآوری اطلاعات با روش مصاحبه عمیق انجام شده است. مصاحبه‌شوندگان از میان نخبگان صاحب‌نظر در سه حوزۀ فرهنگ، ارتباطات و آموزش و پرورش با روش نمونه‌گیری هدفدار انتخاب شده اند. فرایند تجزیه و تحلیل اطلاعات، با بهره‌گیری از شیوه‌های موجود در نظریه زمینه‌مبنا انجام شده است. یافته‌های پژوهش در قالب مدلی مبتنی بر برنامه درسی ارائه شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که در بخش روشهای یاددهی-یادگیری ریزمؤلفه‌هایی همچون یادگیری در محیط اجتماعی‌آموزشی و پرورشی و تمرین انواع تفکر (انتقادی، خلاق و مراقبتی) با تمرکز بر تفکر خودآگاهانه، به دست آمده است. در بخش سرفصلهای محتوای درسی، ریزمؤلفه‌هایی همچون مهارت تشخیص تأثیرات محتواهای رسانه ای و اتخاذ موضع فعال در برابر رسانه‌ها و آگاهی نسبت به مؤلفه‌های هویت اسلامی- ایرانی نتیجه‌گیری شده است. در بخش اهداف نیز تواناییهای شخصی همچون انتخاب آگاهانه و تفکر انتقادی و نیز مهارتهای ارتباطی همچون نشانه‌شناختی و فرهنگ‌شناختی در کنار قابلیتهایی همچون توانایی محافظت از باورهای اسلامی- ایرانی و توانایی شناخت و بررسی مصادیق فرهنگی به‌‌دست آمده است. در مرحله ارزشیابی نیز میزان دستیابی به تواناییهای شخصی و مهارتهای ارتباطی دانش آموزان در موقعیت مورد آزمون قرار گرفته می‌شود.
